امروزه با گسترش روز افزون علم و تکنولوژی زمان تولید علم و فناوری به کمترین زمان خود رسیده و همین امر باعث شکل گیری ایده هایی نو و خلاقیت و ابتکار و نیز اختراعاتی جدید و منحصر به فرد گردده است و در پی آن یکی از چالش ها و نگرانی های که صاحبان ایده ها و اختراعات و استارت آپ ها با آن مواجه اند ترس از افشای ایده خود و ارائه مدارک و نقشه ها یا فرمول های آن نزد شریک و همکار یا سرمایه گذار و یا حتی وکیل و درواقع می توان گفت هر فردی که به نوعی در عملیاتی شدن این ایده یا استارت آپ می تواند کمک کند.
ماهیت قرارداد عدم افشا
محرمانگی یا NDA (non disclosure agreement) را نمی توان قرارداد نامید. در واقع NDA یک توافق (agreement) است که بین حداقل ۲ طرف حاصل می شود و بر اساس آن طرفین توافق می کنند که یک سری اطلاعات محرمانه شامل دانش و اطلاعات که طرفین به منظور خاصی به یکدیگر عرضه می کنند، بازنشر نداشته باشد و صرفا در همان منظور خاص مورد استفاده قرار گیرد.
در واقع این نوع توافق اطمینان ۲ طرفه ایجاد می کند تا به راحتی اطلاعات، دانش و رازهای تجارت خود را به اشتراک بگذارند بدون آنکه بیم آن رود که این اطلاعات به شخص سوم برسد.
در قراردادهای تجاری به طور معمول در زمانی که موضوع قرارداد از اهمیت خاصی برخوردار باشد، یک پیش قرارداد محرمانگی دارد تا بر اساس آن طرفی که قرار است به عنوان پیمانکار مسئولیت اجرای تجارت را بر عهده بگیرد، ارزیابی های اولیه تجاری را انجام دهد. در برخی موارد این توافق ها «یک جانبه» منعقد می شوند؛ در واقع ۲ طرف این توافق را به امضا می رسانند که اطلاعاتی که یک طرف عرضه می کند حفظ کنند.
چه نوع اطلاعاتی تحت پوشش قرارداد عدم افشای اطلاعات قرار می‌گیرند؟
قراردادهای عدم افشای اطلاعات می‌توانند از هرگونه اطلاعات کسب و کار که به شما مزیت رقابتی میدهد، اما برای دیگران مشخص نیست، حفاظت کند.
مثال‌هایی از اطلاعاتی که توسط این قراردادها می‌توانند مورد حفاظت قرار بگیرند:
⇐ اختراعات، طرحهای اختراع، یا محصولاتی که با یک کارمند، شریک، شریک بالقوه، پیمانکار مستقل، سرمایه‌گذار یا خریدار به اشتراک گذاشته‌اید.
⇐ طرحهای تجاری و مالی، بازاریابی و دیگر اطلاعات محرمانه‌ای که به شریک، شریک بالقوه، پیمانکار مستقل، سرمایه‌گذار یا خریدار داده می‌شود.
⇐ ایده‌هایی که برای بازاریابی، وب‌سایت‌ها و بلاگ‌ها با کارمندان به اشتراک گذاشته می‌شود.
⇐ اطلاعات محرمانه و اختصاصی که ممکن است کارمندان یا همکاران از جمله پیمانکاران مستقل که توسط شرکت استخدام شده‌اند، به آنها دسترسی داشته باشند.
⇐ اطلاعات، طرحها و ایده‌هایی که مربوط به توسعه کامپیوتر یا دیگر کاربردهای تکنولوژیکی می‌شوند.
⇐ دستورالعمل‌ها، فرمولها و دیگر ترکیبات شیمیایی مثل فرمول کوکاکولا یا شاید کوکی‌های کدهای معروف که به طور فزاینده‌ای استفاده می‌شوند.
اطلاعات محرمانه به چند بخش تقسیم می شوند؟
یکی اطلاعاتی که ماهیتن جنبه محرمانگی دارند. این وصف را می توان از تدابیر امنیتی که برای حفظ اطلاعات تعبیه شده است متوجه شد.
مثلا در ماده یک جرائم علیه محرمانگی داده ها و سیستم های رایانه ای و مخابراتی آمده است که هرکس به طور غیرمجاز به داده ها یا سیستم های رایانه ای یا مخابراتی که به وسیله تدابیر امنیتی حفاظت شده است دسترسی یابد، به حبس از نود و یک روز تا یک سال یا جزای نقدی از پنج تا بیست میلیون ریال یا هر دو مجازات محکوم خواهد شد یا مثلا در تبصره یک ماده ۳ قانون فوق الذکر آمده است:” داده ای سری داده ای است که افشای آنها به امنیت کشور یا منافع ملی لطمه میزند.
دوم اطلاعاتی که نیاز به تعریف قانونی داشته تا مورد حمایت قرار گیرند. مانند ماده ۶۵ قانون تجارت الکترونیکی است که می گوید: اسرار تجاری الکترونیکی «داده پیامی» است که شامل اطلاعات، فرمولها، الگوها، نرم‌افزارها و برنامه‌ها، ابزار و روشها، تکنیک‌ها و فرایندها، تألیفات منتشر نشده، روشهای انجام تجارت و داد و ستد، فنون، نقشه‌ها و فراگردها، اطلاعات مالی،فهرست مشتریان، طرحهای تجاری و امثال اینها است، که به طور مستقل دارای ارزش اقتصادی بوده و در دسترس عموم قرار ندارد و تلاشهای معقولانه‌ای برای حفظ و حراست از آنها انجام شده است.
تعهد به عدم افشای اطلاعات به صورت یک طرفه و دو طرفه
این تعهد به صورت یک طرفه یا دو طرفه منعقد می شود. زمانی که در رابطه کاری، یک طرف فقط گیرنده اطلاعات است قرارداد به صورت یک طرفه منعقد می شود. در این حالت یک طرف اطلاعات را در اختیار طرف دیگر قرار می دهد، بدون آنکه خود اطلاعات محرمانه ای از طرف دیگر دریافت نماید. ولی اگر هر کدام از طرفین رابطه، هم اطلاعات محرمانه طرف مقابل را دریافت نمایند هم اطلاعات محرمانه خود را در اختیار طرف دیگر قرار دهند، در اینصورت قرارداد محرمانگی به صورت دو طرفه بسته می شود و هر دو طرف تعهد می نماید که اطلاعات طرف دیگر را افشا ننمایند.
مدت پیمان عدم افشای اطلاعات
در تعهد به عدم افشا اطلاعات باید مشخص شود متعهد تا چه زمانی ملزم به حفظ محرمانگی اطلاعات دریافت شده می باشد.
در آخر ذکر این نکته ضروری است که تعهد به عدم افشای اطلاعات می تواند راهکار مطلوبی برای حفظ اطلاعات باشد ولی مالک اطلاعات نیز باید تمهیدات لازم را برای حفظ اطلاعات محرمانه و اسرار تجاری خود بخرج دهد. تا بتواند از حمایتهای قانونی لازم برای پیگیری متخلف استفاده نماید زیرا زمانی که در اثر تقصیر مالک اطلاعات ، اسرار تجاری وی فاش شود دیگر نمی تواند به استناد قرارداد محرمانگی دریافت کننده اطلاعات را مقصر شناخت.
در صورتی که شما می خواهید یک قرارداد محرمانگی یا تعهد به عدم افشای اطلاعات متناسب با نیازهای حقوقی استارتاپ یا کسب و کار خود تنظیم نماید پیشنهاد می شود از خدمات مشاوره حقوقی وکلای استیناف گر استفاده نماید.
مزایای طرح دعوی الزام به فک رهن توسط وکلای استیناف گر
⇐ با توجه به اینکه کوچکترین اشتباه در دادخواست و تقدیم آن باعث رد شدن دادخواست و از بین رفتن هزینه های انجام شده می باشد در صورت طرح این دعوی بوسیله و کلای استیناف گر امکان بروز خطا به صفر می رسد.
⇐ مدت زمانی که حکم الزام به فک رهن گرفته می شود بسیار کمتر می باشد.
⇐ نیازی به حضور موکل در جلسات دادگاه و یا اجرای حکم نمی باشد.
⇐ وکیل میتواند خسارت قانونی و حق الوکاله پرداختی توسط موکل را از متعهد بگیرد.
⇐ بعد از محکومیت متصرف برای مطالبه ضرر و زیان وکیل می تواند اموال وی او را توقیف کند.
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.