قرارداد عدم رقابت – توافق عدم رقابت – non-competition agreement – قاسم نجفی بابادی

قرارداد عدم رقابت ( non-competition agreement ) قراردادی است که به موجب آن طرف قرارداد از تجارتی که شبیه تجارت مورد نظر در قرارداد می باشد منع می شود.

این قرارداد از جهات بسیاری شبیه قرارداد قرارداد محرمانگی می باشد و به همین دلیل در موارد زیادی این دو قرارداد را باهم و تحت عنوان قرارداد منع افشا و عدم رقابت می اورند.

کاربرد این قرارداد:

کاربرد این قرارداد زمانی است که فردی قصد راه اندازی کسب  وکاری ازجمله استارت اپی دارد که برای پیشبرد کار خود نیاز به جذب سرمایه گذار و یا متخصصن مختلفی دارد اما صرف جذب این افراد اگر هوشمندانه نباشد نتنها کمکی نمی کند بلکه ممکن است باعث افشا اسرار تجاری او شده و تا بخواهد استارت اپ خود را راه بیاندازد رقبای دیگر با کپی از مدل او شروع به کار کرده اند لذا نیاز به قرارداد هایی از جمله قرارداد محرمانگی تا از درز نمودن اسرار تجاری جلوگیری شو د و همچنین قرارداد عدم رقابت باید تنظیمک شود تا فردی که به هر نحو از اطلاعات سری ما با خبر شد و به هر صورت در مجموعه ما فعالیت ننمود از کپی بردادری و انجام فعالیت به صورت موازی با کسب و کار ما منع شود.

اشکال قرارداد عدم رقابت:

1. عدم رقابت در قرارداد استخدام کارمندان:

زمانی که یک کارمند را استخدام می کنید بعد از مدتی که این کارمند با اشنایی نسبی با استارت اپ ممکن است موازی با کار خود یا حتی با استعفا کسب و کاری مشابه با آن را راه اندازی کند در اینجا برای جلوگیری از این امر باید این قرارداد تنظیم شود.

عدم رقابت به دو شکل می تواند انجام شود یا به صورت شرط ضمن عقدی که کارمند بوسیله آن استخدام می شود و یا به صورت قرارداد علیحده دیگری.

2. توافق عدم رقابت در قراداد فرانشیز یا نمایندگی تجاری:

قرارداد فرانشیز Franchise agreement قراردادی است که در آن یک شرکت مجوز استفاده از علایم تجاری و مدل کسب وکار خود را به صاحب یک کسب و کار محلی واگذار می نماید یا به شخصی اجازه می دهد با استفاده از علامت تجاری، شعبه ای از شرکت را در محل مشخصی راه اندازی نماید.

به عنوان مثال صاحب یک رستوران زنجیره ای به اشخاص این اجازه را می دهد که با استفاده از نام رستوران در محل کسب خود شعبه ای از رستوران را راه اندازی نمایند و در مقابل استفاده از نام رستوران و تامین موارد اولیه رستوران درصدی از فروش خود را به مالک رستوران زنجیره ای پرداخت نمایند.

یکی از نگرانی های صاحب مجوز بعد از پایان قرارداد فرانشیز این است که دریافت کننده مجوز کسب و کار مشابه ای در همان محل راه اندازی نماید. در مثال فوق مالک شعبه پس از پایان قرارداد رستوران دیگری در همان محل راه اندازی نماید و مشتریان به تصور اینکه این رستوران نیز وابسته به همان رستوران زنجیره ای است یا حتی بدون توجه به نام رستوران به آن محل مراجعه کنند در حالی که هیچ منفعتی برای مالک رستوران زنجیره ای نداشته و صاحب محل مدتی با استفاده از نام تجاری و تبلیغات رستوران زنجیره ای برای خود مشتری کسب کرده و دیگر قرارداد را تمدید ننموده است.

به همین علت و برای حفظ منافع صاحب علایم تجاری و جلوگیری از سو استفاده دریافت کننده مجوز در قراردادهای فرانشیز ، یک بند عدم رقابت قرار می گیرد که با استفاده از این بند مالک علامت تجاری مانع راه اندازی کسب و کار مشابه در محلی می شود که مدتی در آن محل کسب و کاری با علامت تجاری خود وجود داشته است.

مقالات مرتبط

قرارداد محرمانگی – پیمان‌نامه عدم افشا – قرارداد NDA – قاسم نجفی بابادی توافق نامه عدم افشا – قرارداد محرمانگی – پیمان نامه عدم افشا – قرارداد NDA – قاسم نجفی بابادی تفاهم نامه همکاری بنیانگذاران – قرارداد موسسین – Cofounder agreement – قاسم نجفی بابادی قرارداد واگذاری سهام – وستینگ سهام – equity vesting – قاسم نجفی بابادی