قرار تامین واهی برای مطالبه خسارت توسط خوانده دعوی موضوع ماده 109 قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1379 می باشد. مطابق با این ماده، خوانده دعوا یعنی کسی که توسط خواهان بر علیه او دادخواست حقوقی مطرح شده است می تواند تقاضای تامین کند. در چنین حالتی خوانده در دفتر دادگاه حضور پیدا کرده و لایحه تامین دعوای واهی را تقدیم می کند. اگر دادگاه قرار تامین واهی برای مطالبه خسارت توسط خوانده دعوی را صادر کند، خواهان باید برای پیگیری شکایت خود، مبلغی پول را به عنوان تامین واهی در صندوق دادگستری به امانت بگذارد. هدف از صدور قرار تامین واهی جبران خسارت خوانده ای است که بر مبنای یک دعوای بی اساس متقبل پرداخت هزینه هایی برای شرکت در دادرسی، وکیل گرفتن و … گردیده است.
قرار تامین دعوای واهی چه کاربردی دارد؟
قرار تامین واهی یک امتیاز حقوقی برای خوانده دعوا است که خساراتی را که ممکن است متحمل شود، مطالبه کند. با تنظیم لایحه دعوای واهی، دادگاه موضوع را به خواهان اعلام می کند تا وی برای پرداخت وجه قرار تامین به صندوق دادگستری حاضر شود. تا وقتی که خواهان تامین ندهد، دادرسی متوقف می شود. برای کسب آگاهی بیشتر در خصوص کاربردهای مختلف قرار تامین واهی برای مطالبه خسارت توسط خوانده دعوی می توانید با موسسه وکلای تلفنی تماس حاصل فرمایید.
مستند قانونی درخواست تامین دعوی واهی
طبق ماده ۱۰۹ قانون آیین دادرسی مدنی، اگر در طرح دعوی واهی، خواهان محکوم گردد، خوانده می تواند در خصوص هزینه هایی که در مراحل دادرسی (هزینه های مربوط به وکیل، ابطال تمبر جهت رسیدگی و…) پرداخت کرده است، یا اگر خسارتی در طول مراحل دادرسی به او وارد شده است، درخواست تامین دعوی واهی را بخواهد.
شایان ذکر است، خوانده باید درخواست تامین دعوی واهی خود را تقدیم به دادگاه نماید، و دادگاه در صورتیکه تقاضای مذبور را با توجه به نوع و وضع دعوا و سایر جهات موجه بداند، قرار تامین را صادر می نماید، و تا وقتی که خواهان، تامین دعوی را پرداخت نماید، دادرسی متوقف خواهد شد.
تفاوت تامین خواسته با تامین دعوی واهی
در درخواست تامین دعوی واهی، خواهان خسارت احتمالی که امکان دارد، در آینده برای خوانده ایجاد شود، را پرداخت می کند، ولیکن در تامین خواسته، خواهان برای جلوگیری از انتقال مال یا از بین رفتن مال، قبل از اقامه دعوی اقدام می نماید، تا مالک دیگر نتواند در آن دخل و تصرفی داشته باشد.
همچنین درخواست تامین دعوی واهی در جهت حفظ و حقوق خوانده دعوی از خواهان اخذ می گردد، ولیکن تامین خواسته در جهت حفظ حقوق خواهان دعوی می باشد.
ضمانت اجرای عدم تامین تادیه از سوی خواهان
در موارد صدور قرار تامین واهی برای مطالبه خسارت توسط خوانده دعوی، در صورتی که خواهان در ظرف مهلت معین برای پرداخت تامین به دادگاه مراجعه نکند، دادگاه قرار رد دادخواست خواهان را صادر می کند. همچنین باید توجه داشت که به موجب تبصره ماده 109 قانون آیین دادرسی در صورتی که برای دادگاه محرز شود که طرح دعوا توسط خواهان برای اذیت کردن خوانده یا غرض ورزی بوده می تواند خواهان را مجازات کند. قاضی در این موارد می تواند در ضمن صدور حکم یا جدای از آن، خواهان را به پرداخت مبلغی معادل سه برابر هزینه دادرسی به نفع دولت محکوم نماید.
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.