عدم حضور در جلسه دادگاه
به طور کلی عدم حضور در جلسه دادگاه غیرموجه است و اصل بر این است که اشخاص پرونده در جلسه رسیدگی حاضر شوند. اماگاهی ممکن است بنا به شرایطی، اصحاب دعوا یا وکلا نتوانند در دادگاه حقوقی برای رسیدگی به پرونده حاضر شوند.
لذا به همین جهت در قانون مواردی پیش‌بینی شده که در صورت وقوع آنها غیبت در دادگاه موجه خواهد بود.
موارد عذر موجه وکیل جهت عدم حضور
بر اساس ماده ۴۱ قانون آیین دادرسی مدنی، عدم حضور تنها در صورتی موجه است که یکی از موارد زیر به وقوع پیوسته باشد:
1. فوت اقوام نسبی يا سببی تا درجه اول از طبقه دوم
2. بیماری كه مانع از حركت بوده يا حركت برای بیمار مضر تشخيص داده شود
3. حوادث قهری همچون سيل و زلزله
4. وقايع خارج از اختيار وكيل كه مانع از حضور او در دادگاه شود.
بر اساس قانون وکیل باید دلایل و معذورات خود را کتبی به دادگاه ارسال کند. گاهی ممکن است جلسه دادگاه برای زمان دیگری تجدید شود؛ این تجدید جلسه فقط برای یک نوبت امکان‌پذیر است.
عذر موجه برای عدم حضور خواهان در دادگاه حقوقی
ممکن است خواهان به دلایل مشابه ذکر شده در بالا مانند بیماری یا حوادث قهری، امکان حضور در دادگاه را نداشته باشد.
در این صورت، خواهان می‌تواند یک لایحه دفاعیه به بستگان درجه یک خود که به آنها وکالت داده است، بسپارد تا تقدیم دادگاه کنند.
عذر موجه عدم اقدام به واخواهی در زمان مقرر
طبق ماده ۳۰۵ قانون آیین دادرسی مدنی، محکومعلیه غایب می‌تواند به حکم غیابی اعتراض کند. بر اساس ماده ۳۰۶ این قانون، افراد ساکن ایران بیست روز و افراد مقیم خارج دو ماه از تاریخ ابلاغ برای واخواهی فرصت دارند.
خارج از این مدت زمان امکان درخواست واخواهی وجود ندارد؛ مگر در صورتی که عدم اقدام به واخواهی در زمان مقرر بنا به دلایل موجهی بوده باشد که در همین ماده و به شرح زیر پیش‌بینی شده‌اند: فوت یکی از اولاد، همسر و یا والدین؛ بیماری که مانع حرکت فرد شده باشد؛ توقیف یا حبس بودن فرد به نحوی که مانع واخواهی شده باشد و نیز حوادث قهریه مانند آتش‌سوزی، سیل و زلزله.
جهات عذر موجه عدم حضور متهم در قانون آیین دادرسی کیفری
در برخی موارد بنا به تشخیص دادگاه، حضور متهم در جلسه دادگاه ضروری است. در این صورت او موظف به حضور است.
با این حال، طبق ماده ۱۷۸ قانون آیین دادرسی کیفری، عدم حضور متهم در مواردی ممکن است موجه دانسته شود که این موارد به شرح زیر است:
1. متهم در توقیف یا حبس باشد؛
2. فوت همسر یا یکی از افراد خانواده تا درجه سوم از طبقه دوم؛
3. ابتلای همسر، اولاد،
4. والدین و یا شخص متهم به بیماری سختی که مانع حضور در دادگاه شود؛
5. دیر رسیدن یا نرسیدن احضاریه به شکلی که مانع حضور شود؛
6. بروز حوادث قهری مانند سیل و زلزله یا ابتلا به بیماری‌های مزمن، واگیردار و خاص
7. سایر مواردی که به تشخیص بازپرس موجه باشند.
متهم می‌تواند یک مرتبه پیش از رسیدن موعد شرکت در جلسه دادگاه، با ارائه توضیح، بازپرس را از عدم حضور خود آگاه سازد و از او در این باره موافقت بگیرد.
در این‌صورت ممکن است بازپرس تا سه روز به متهم مهلت بیشتر بدهد.
ضمانت اجرای عدم حضور در دادگاه کیفری
مطابق ماده 179 قانون آیین دادرسی کیفری، «متهمی که بدون عذر موجه حضور نیابد یا عذر موجه خود را اعلام نکند، به دستور بازپرس جلب می‌شود». یعنی حتی عدم حضور متهم برای رسیدگی به جرمی که به او نسبت داده شده است، مانع رسیدگی نیست؛ بلکه بدون حضور او نیز قاضی پرونده به رسیدگی ادامه می‌دهد.
البته در صورتی‌که ابلاغیه به‌صورت قانونی به دست متهم رسیده باشد ولی بازپرس احتمال دهد که متهم از ابلاغیه باخبر نشده است، قبل از جلب او یک‌بار دیگر هم او را احضار می‌کند.
عدم حضور خوانده در جلسه
دادگاه در صورتی که خوانده یا وکیل یا قائم مقام او یا نماینده قانونی او در هیچ یک از جلسات دادگاه حاضر نشود و هیچ لایحه‌‌‌‌‌‌‌ای هم ارائه ندهند رای را صادر می‌کند. یعنی دادگاه در مواردی که نیاز به حضور خوانده نباشد رای را صادر می‌کند.
این رای اصطلاحا رای غیابی می‌باشد. البته رای در صورتی غیابی است که خوانده در هیچ یک از جلسات حاضر نشده باشد یا اینکه لایحه نداده باشد.
این پست برگرفته از کتب و سایت های مختلف حقوقی می باشد
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.