همان طور که می دانید در قدیم در مورد تقسیمات زمین، عقیده های متفاوتی وجود داشت. کشاورزان با توجه به میزان فعالیت در زمین، محصول را بین خود تقسیم می کردند. زمین ها بنه بندی بود که هر کس روی بنه خود کار می کرد و سهم خود را دریافت می نمود؛ اما بعدها در زمان اجرای قانون اصلاحات ارضی ایران، کسی که مالکیت زمین را بر عهده داشت، مالک و افرادی که روی زمین کار می کردند کشاورز نامیده شدند. زمین هایی که در اختیار کشاورزان بود، آماربرداری شد و سند آن زمین ها تعیین شد که نسق را به وجود آورد.
نسق زمین زارعی
زارع، مالک زمین نیست و فقط با داشتن عامل زراعتی در زمینی که مال شخص دیگری است زراعت می کند و مقداری از محصول را به صورت جنسی یا نقدی به مالک تقدیم می کند.
نسق زمین زراعی؛ یعنی فردی که برای آبادانی مقداری از زمین که تحت تصرف او است، تلاش می کند.
طبق قانون، فردی که نسق زراعی داشته باشد، مالک آن زمین است و حتی می تواند آن را به فرد دیگری انتقال دهد؛ اما این در صورتی ممکن است که سند رسمی شود.
تعریق نسق
نسق درواقع کلمه ای است که نشان دهنده حق فردی برای کاشت در زمین دیگری می باشد. در تعریف نسق می توان گفت سهم صوری زارع از زمینی است که در آن کار می کند و تحت مالکیت دیگری است.
عناصر تشکیل دهنده حق زارعانه
عناصر تشکیل دهنده حق زارعانه عبارتند از:
الف- زمین مزروعی: مراد از زمین، زمین زیرکشت است که جهت امورات کشاورزی مورد استفاده قرار گرفته است.
ب- عمل زارع: یکی از مهمترین ارکان تشکیل دهنده حق زارعانه است.
ج- مالک: منظور مالکینی می باشند که بوسیله قراردادهای زراعی و یا در نتیجه اذن زمین مزروعی خود را به تصرف زارعین می دهند.
د- استمرار عمل زارع: عمل باید مستمر بوده و موقت نباشد
نسق و سند
با توجه به اینکه عمل کشاورزان است که زمین را آباد می کند، کشاورزان حق دارند که سند رسمی آن قسمت از زمین را دریافت نمایند.
داشتن نسق به کشاورز فقط امکان کشاورزی می دهد، اما داشتن سند، مالکیت زمین.
اگر فردی خواهان دریافت سند باشد باید مدارک را کامل و با یک وکیل به املاکی مراجعه نماید تا کارهای قانونی صورت گرفته و سند رسمی در اختیار او قرار بگیرد.
تفاوت بنچاق و سند ملکی چیست؟
شاید خیلی از ما هنوز تفاوت بین بنچاق و سند رسمی یا منگوله دار را ندانیم. در زمان های قدیم به سندهایی که با دست افراد باسواد، معتمدین و علمای دینی نوشته و امضاء میشد، “بنچاق” می گفتند. با رسمی شدن این برگه در دفتر اسناد رسمی، می توان گفت که سند منگوله دار در اختیار شماست.
قبل از اینکه قانون تثبیت بنچاق در این دفاتر رسمی شود، افراد می توانستند با در دست داشتن آن ادعای مالکیت کنند. در این برگه تمامی مشخصات ملک و یا خانه و آپارتمان با جزئیات ذکر شده است. بیشترین درصد سندهای بنچاق در کشور، مربوط به دوران قاجار است. در اصطلاح عموم این برگه هنوز به بنچاق شناخته می شود، در حالی که امروزه عنوان” برگ معاملات تک برگی” را دارد.
تفاوت ملک نسقی و سند دار
متعاقب اصلاح اراضی املاک نسق، مالک زمین، کشاورزانی محسوب می شدند که دارای نوشته یا سند از زمین های خود بودند، دهقان بر اساس “سرنسقی” بابت حق کشت زمین به کدخدا مبلغی را می پرداخت.
در واقع املاک سند دار با طی نمودن مراحل قانونی و نمونه برداری از سطح خاک قبل از شروع گودبرداری گواهی پایان کار و جواز دریافت کرده اند.
هرچند در خصوص ساختمان های سند دار نیز تخلف ممکن است صورت بگیرد اما این مورد در خصوص ملک نسق دار بیشتر است.
مرجع رسیدگی کننده حق زارعانه
از آنجا که این حق مالی بوده و به عمل انسان مرتبط است جزء دعاوی منقول (مال منقول مالی است که می توان آن را از محلی به محل دیگر منتقل نمود بدون آنکه به آن مال و یا محل استقرار بر اثر جابه جایی آسیبی وارد آید) به شمار می آید و دادگاه محل اقامت خوانده جهت رسیدگی صالح می باشد.
لازم به ذکر است که طرفین می توانند به دادگاهی رجوع نمایند که قرارداد در حوزه آن منعقد شده است.
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.