ماده ۷ قانون کار، قرارداد کار را به این صورت تعریف کرده است:« قرارداد کار عبارت است از قراردادی کتبی یا شفاهی که به موجب آن کارگر در قبال دریافت حق‌العمل، کاری را برای مدت موقت یا مدت غیرموقت برای کارفرما انجام می‌دهد.»
انواع قرارداد کار در واقع تنظیم‌کننده روابط بین کارگر و کارفرما است چرا که متن این قرارداد مشخص می‌کند که کارگر در مقابل انجام کار مشخصی به یک شیوه‌ی مشخص و در یک زمان مشخص، حقوقی را دریافت می‌کند و در آن مواردی از جمله طرفین قرارداد، تاریخ انعقاد قرارداد، نوع قرارداد، مدت زمان قرارداد، محل انجام کار، حقوق و مزایا، چگونگی پرداخت حقوق، شرایط مربوط به مرخصی و تعهدات طرفین در مقابل یکدیگر مشخص می‌شوند.
قرارداد موقت و آزمایشی یکی نیستند
قرارداد کار موقت، قراردادی است که محدود به مدت زمان مشخصی می‌شود. در این نوع از قرارداد کار، زمان آغاز و پایان کار از ابتدا مشخص می‌شود.
قرارداد کار آزمایشی اما کاملا با قرارداد کار موقت متفاوت است. در قرارداد آزمایشی، کارفرما و کارگر یا کارمند توافق می‌کنند که مدتی را برای بررسی شرایط کار در حین انجام آن مشخص کنند. معمولا کارفرما پیشنهاد این نوع از قرارداد را می‌دهد و علت این کار نیز بررسی توانایی‌های کارگر یا کارمند برای انجام وظایف شغلی اوست.
آیا قرارداد کار آزمایشی باید حتما بخشی از قرارداد کار اصلی باشد؟
طبق قانون کار، قرارداد کار آزمایشی می‌تواند به دو صورت منعقد شود: مستقل یا بخشی از قرارداد کار
بنابراین کارفرما می‌تواند ابتدا پیشنهاد یک دوره آزمایشی کار را به کارگر یا کارمند بدهد یا اینکه در قرارداد کار اصلی که با او منعقد می‌کند، مدتی را به عنوان آزمایشی مشخص کند. این دو نوع از کار آزمایشی از نظر شرایط و ضوابط، تفاوتی با یکدیگر ندارند. در عمل اما وقتی دوره‌ی آزمایشی به عنوان بخشی از قرارداد کار اصلی مشخص می‌شود، کارگر یا کارمند امنیت شغلی بیشتری را حس کرده و قطعا این موضوع روی نحوه‌ی عملکرد شغلی او نیز بی‌تاثیر نخواهد بود.
تعیین مدت قرارداد آزمایشی
قانون کار برای تعیین مدت زمان دوره کار آزمایشی محدودیت‌هایی را برای کارفرما معین کرده است. در این قانون، حداکثر مدت دوره‌ی کار آزمایشی برای کارگر ساده، یک ماه تعیین شده است. در مواردی که جایگاه شغلی مورد نظر نیازمند فردی با تخصص و مهارت خاصی باشد، این دوره‌ی آزمایشی می‌تواند حداکثر به مدت سه ماه معین شود. بنابراین کارفرما نمی‌تواند فردی را برای مدتی پیش از سه ماه در دوره‌ی آزمایشی قرار دهد و اگر فردی بیش از این مدت در محلی مشغول به کار باشد، از شرایط آزمایشی خارج شده است.
حق بیمه در قرارداد آزمایشی
کارمندان در مدت قرارداد کار آزمایشی نیز باید از سوی کارفرمایان بیمه شوند. بیمه نشدن کارمندان در این دوره به معنی تخلف از قانون کار است و در صورت شکایت باعث جریمه شدن کارفرما می‌شود.
سنوات و عیدی در قرارداد آزمایشی
در صورتی که شرایط به گونه‌ای پیش رود که مدت آزمایشی قرارداد منجر به عقد قرارداد دائم (یا موقت) نشود، کارگر از مزایای سنوات و عیدی بی‌بهره خواهد بود. این شرایط قانون کار به این دلیل وضع شده که کارآفرینان در زمان استخدام کارگران دغدغه کمتری داشته باشند. همین اتفاق می‌تواند باعث شود که سخت‌گیری‌های استخدامی کمتر شود و حتی جوانانی که سابقه کار بالایی ندارند نیز امیدوار باشند تا با نمایش توانایی‌های خود به کارفرما، با قرارداد دائم استخدام شوند.
شرایط فسخ قرارداد آزمایشی
همانطور که بیان شد، قرارداد آزمایشی فرصتی است برای آزمایش توانمندی‌ها و رفتار کارگردر محیط کار و همچنین، محک زدن شرایط کاری توسط آنها.
در صورت عدم هماهنگی این موارد با نیاز هر دو طرف، هم کارفرمایان و هم کارگران می‌توانند این قرارداد را فسخ کنند.
در صورتی که کارفرما، توانایی لازم را برای انجام مسئولیت در فرد نبیند می‌تواند با پرداخت حقوق دوره آزمایشی با او قطع همکاری کند.
حتی اگر چند روز از شروع کار گذشته باشد، کارفرما موظف به پرداخت حقوق تمام دوره می باشد.
اگر کارگرخواستار قطع رابطه کار باشد. در این صورت کارگر تنها مستحق دریافت حقوق در مدت حضور و مدت انجام کار است.
در صورتی که شرایط به گونه‌ای پیش رود که مدت آزمایشی قرارداد منجر به عقد قرارداد دائم (یا موقت) نشود، کارگر از مزایای سنوات و عیدی بی‌بهره خواهد بود.
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.