آیین‌نامه چگونگی قراردادهای بیع متقابل غیر نفتی
وزارت امور اقتصادی و دارایی – وزارت بازرگانی – سازمان مدیریت و برنامه ریزی
کشور- بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران
هیأت وزیران در جلسه مورخ 1379.11.9 بنا به پیشنهاد مشترک وزارت امور اقتصادی و
دارایی، سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور و بانک مرکزی‌جمهوری اسلامی ایران ،
موضوع نامه شماره 12523 مورخ 1379.3.30، به استناد بند “و” ماده (85) قانون
برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و‌فرهنگی جمهوری اسلامی ایران ، “ آیین‌نامه
چگونگی قراردادهای بیع متقابل غیر نفتی” را به شرح زیر تصویب نمود:
آیین‌نامه چگونگی قراردادهای بیع متقابل غیر نفتی
آیین‌نامه چگونگی قراردادهای بیع متقابل (غیر نفتی)
آیین‌نامه چگونگی قراردادهای بیع متقابل غیر نفتی
ماده 1- در این آیین‌نامه اصطلاحات زیر به جای عبارات مربوط به کار می‌رود:
1 – کشور : جمهوری اسلامی ایران .
2 – بانک مرکزی: بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران .
3 – عامل : بانک یا بانکهای تجاری و تخصصی و مؤسسات اعتباری غیر بانکی مجاز از طرف بانک مرکزی که انجام تمام یا بخشی از امور بانکی‌مربوط به قراردادهای بیع متقابل را عهده دار می‌شوند.
4 – قرارداد: قرارداد مربوط به بیع متقابل.
5 – سرمایه پذیر : هر شخص حقیقی و حقوقی ایرانی که عهده دار ایجاد، توسعه، اصلاح یا بازسازی واحد تولیدی یا خدماتی با استفاده از تسهیلات‌مالی خارجی در قالب قرارداد بیع متقابل جهت واردات خدمات، مواد اولیه، کالاهای واسطه ای و سرمایه ای برای انجام عملیات تولیدی و خدماتی در‌کشور می‌باشد و رأسا” یا از طریق هر شخص حقیقی یا حقوقی دیگر با صدور کالا و خدمات و تحویل آن به سرمایه گذار، بهای کالا و خدمات و‌تسهیلات مالی دریافتی را می‌پردازد.
6 – سرمایه گذار : هر شخص حقیقی یا حقوقی که سرمایه یا تسهیلات ارزی مورد نیاز “سرمایه پذیر” را در قالب قرارداد بیع متقابل و به منظور تأمین کالا‌و خدمات ارایه می‌کند.
7 – خریدار: هر شخص حقیقی یا حقوقی خارجی که با دریافت کالا یا خدمات از “سرمایه پذیر” یا صادر کننده نسبت به تأدیه مطالبات “سرمایه گذار” از‌تولید اقدام می‌نماید.
8- واحد تولیدی یا خدماتی: واحد تولیدی یا خدماتی متعلق به اشخاص حقیقی یا حقوقی ایرانی سرمایه پذیر.
ماده 2- بیع متقابل یا معاملات دو جانبه به مجموعه ای از روشهای معاملاتی اطلاق می‌شود که به موجب آن سرمایه گذار تعهد می‌نماید تمام یا‌بخشی از تسهیلات مالی (نقدی و غیر نقدی) را برای تأمین کالاها و خدمات مورد نیاز، شامل کالاهای سرمایه ای یا واسطه ای یا مواد اولیه یا خدمات،جهت ایجاد، توسعه، بازسازی و اصلاح واحد تولیدی یا خدماتی در اختیار سرمایه پذیر قرار دهد و بازپرداخت تسهیلات، شامل اصل و هزینه‌های‌تبعی آن را از محل صدور کالا و خدمات تولیدی سرمایه پذیر دریافت کند.
ماده 3- منابع مالی و تسهیلات دریافتی در قالب قراردادهای بیع متقابل، مشمول ضوابط، مقررات و پوشش و تضمینهای مربوط به قانون جلب و‌حمایت از سرمایه‌های خارجی است و در مقابل مصادره یا ملی شدن و سلب مالکیت اموال و سرمایه سرمایه گذار و همچنین تغییر تصمیمات و قوانین‌دولتی و حکومتی که منجر به ممنوعیت صادرات شود، تضمین لازم در قالب قانون فوق صادر خواهد شد.
ماده 4- دولت در صدور کالا و خدمات تولید کننده حاصل از اجرای قرارداد بیع متقابل منعی ایجاد نخواهد نمود.
ماده 5- در صورت تغییر قوانین و مقررات به گونه ای که موجب ممانعت از اجرای قرارداد صدور کالا و خدمات مورد توافق و درنتیجه عدم ایفای‌تعهدات سرمایه پذیر گردد، اقساط سررسید شده، بر اساس همان ارز مقرر در قراردادهای مربوط و با رعایت قانون جلب و حمایت سرمایه‌های خارجی‌به ذی نفع پرداخت خواهد شد.
ماده 6 – سرمایه پذیر مجاز است برای پرداخت تعهدات خود به سرمایه گذار، تولیدات همان طرح یا همان کارخانه و واحد تولیدی یا همان شرکت را‌صادر نماید.
ماده 7 – مقدار کالا و خدمات صادراتی، توسط سرمایه گذار برای بازپرداخت کامل به بدهیهای سرمایه‌پذیر، توسط وزارتخانه یا سازمان مستقل ذی‌ربط تعیین و مراتب از طریق سازمان سرمایه گذاری و کمکهای اقتصادی و فنی ایران، به گمرک، مرکز توسعه صادرات و بانک مرکزی و بانک عامل‌اطلاع داده می‌شود تا تسهیلات لازم در چارچوب مقررات مربوط برای صدور کالا و خدمات فوق برقرار گردد.
آیین‌نامه چگونگی قراردادهای بیع متقابل غیر نفتی
ماده 8 – کالا و خدمات تولیدی در حد و مقدار تعیین شده در ماده (7)، بدون الزام به تودیع پیمان ارزی قابل صدور است.
ماده 9 – صدور کالا و خدمات واحد تولیدی از پرداخت هر گونه عوارض معاف است.
ماده 10 – در قرارداد بیع متقابل باید ترتیبات مشخصی برای موارد زیر تعیین شود:
– چگونگی انجام تعهدات سرمایه پذیر در مقابل سرمایه گذار.
– چگونگی تعیین قیمت کالا و خدمات مورد معامله .
– ترتیبات لازم برای تسویه حساب طرفین قرارداد.
– تعیین ترتیبات بازرسی مورد قبول طرفین برای بررسی کیفیت کالا و خدمات صادراتی.
– تعیین بازرس برای بررسی کیفیت تجهیزات و ماشین آلات و کالا و خدمات.
آیین‌نامه چگونگی قراردادهای بیع متقابل غیر نفتی
ماده 11 – سازمان سرمایه گذاری و کمکهای اقتصادی و فنی ایران، یک نسخه از مجوزها و تضمینهای صادر شده بابت طرحهای بیع متقابل را به‌همراه اطلاعات لازم، به وزارتخانه‌ها و سازمانهای مستقل ذی ربط، بانک مرکزی، بانک عامل، مرکز توسعه صادرات، گمرک ایران و وزارت امور خارجه‌ارسال خواهد نمود.
ماده 12 – وزارت امور خارجه نسبت به صدور روادید مکرر برای ورود سرمایه‌گذاران خارجی طرف قرارداد یا نمایندگان آنها اقدام خواهد نمود.
ماده 13 – هر گونه اصلاح تغییر یا تمدید قرارداد که موجب تغییر تعهدات مالی طرفین قرارداد شود پس از اعلام نظر سازمان سرمایه گذاری و‌کمکهای اقتصادی و فنی ایران و تأیید وزارتخانه و سازمان مستقل ذی‌ربط مجاز خواهد بود. از سایر تغییرات یک نسخه برای اطلاع سازمان سرمایه‌گذاری و کمکهای اقتصادی و فنی ایران ارسال خواهد شد.
ماده 14 – به منظور تسهیل و تسریع اجرای قراردادها و طرحهای بیع متقابل موضوع این آیین‌نامه و رفع اشکالات ناشی از آن، هیأتی متشکل از‌نمایندگان وزارتخانه‌های امور اقتصادی و دارایی، بازرگانی، امور خارجه، سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور، بانک مرکزی و حسب مورد، دستگاه‌ذی ربط و اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران یا اتاق تعاون تشکیل می‌شود.
هیأت مزبور نسبت به پیگیری و اخذ گزارشهای عملکرد طرحهای بیع متقابل و جمع آوری و تحلیل مسایل مربوط به آن قراردادها اقدام و پیشنهادهای‌اصلاحی برای حل مسایل و مشکلات این طرحها را به صورت کلی یا موردی تهیه و برای بررسی و اتخاذ تصمیم به مراجع ذی ربط ارسال خواهد‌نمود.همچنین در صورت نیاز به مصوبه هیأت دولت، پیشنهاد لازم برای دفتر هیأت دولت نیز ارسال خواهد شد.دبیرخانه این هیأت در سازمان سرمایه‌گذاری و کمکهای اقتصادی و فنی ایران خواهد بود.
آیین‌نامه چگونگی قراردادهای بیع متقابل غیر نفتی
حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور
آیین‌نامه چگونگی قراردادهای بیع متقابل غیر نفتی
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.