دادگاه صالح جهت رسیدگی به جرم محاربه – قاسم نجفی بابادی

دادگاه رسیدگی به جرم محاربه

یكي از جرايمی كه در قوانین ايران، از آن به جرم عليه امنيت و آسايش عمومی مردم و تلاش درجهت ناامنی جامعه یاد شده، جرم محاربه است. در اين نوشتار، می‌کوشیم به‌طور خلاصه تعريفی از جرم محاربه و تفاوت آن با جرم افساد فی‌الارض که غالبا با هم یکی گرفته می‌شوند، ارائه کنیم.

  دادگاه رسیدگی به جرم محاربه

معنای محاربه

ریشه‌ی واژه‌ی مُحارَبه، «حرب» است و در اصل به‌معنای «سلب» و گرفتن است. مُحارَبه در فقه به‌معنای سلاح‌کشیدن به‌روی مردم، به‌قصد ترساندن آنان است. به‌فتوای فقها، هرکس که آشکارا و به‌زور، مال دیگری را بگیرد یا مردم را به‌ اسارت ببرد، محارب است. در قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲، در ماده‌ی ۲۷۹، کشیدن سلاح به‌قصد جان، مال یا ناموس مردم یا ارعاب آنها، به‌نحوی که موجب ناامنی در محیط شود، محاربه است.

 

جرم محاربه بر اساس قانون جدید

چنان‌که اشاره شد، جرم محاربه بنابر ماده‌ی ۲۷۹ قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲، عبارت از کشیدن سلاح به‌قصد جان، مال یا ناموس مردم یا ارعاب آنهاست؛ به‌نحوی که موجب ناامنی در محیط شود. این جرم درصورتی تحقق می‌یابد که نتیجه‌ی آن، یعنی ایجاد ناامنی در محیط رخ دهد؛ بنابراین، چنانچه به‌هردلیل مجرم نتواند این نتیجه را ایجاد کند، محارب به‌شمار نمی‌رود. برای نمونه، شخصی به‌قصد سرقت از مغازه‌ای وارد آن می‌شود و با نشان‌دادن اسلحه‌ی خود، اموالی را از آن مغازه سرقت می‌کند؛ این رفتار سبب ایجاد ناامنی در محیط نمی‌شود و عمل او جنبه‌ی عمومی ندارد؛ ازاین‌رو، محارب نیست؛ اما ممکن است به مجازات جرایمی همچون شروع‌ به‌ محاربه، تهدید، حمل سلاح غیرمجاز، سرقت مسلحانه و… محکوم شود.

در ادامه‌ی ماده‌ی ۲۷۹ نیز این نکته بیان شده است؛ هرگاه کسی با انگیزه‌ی شخصی به‌سوی یک یا چند شخص خاص سلاح بکشد و عمل او جنبه‌ی عمومی نداشته باشد و نیز کسی که به‌روی مردم سلاح بکشد، ولی در اثر ناتوانی موجب سلب امنیت نشود، محارب به‌شمار نمی‌رود. به‌کارگیری واژه‌ی مردم در این ماده دلالت بر آن دارد که برای صدقِ عنوان محاربه باید نوعی «عمومیت» در جرم وجود داشته باشد.

مشاوره حقوقی

منظور از سلاح هم هر ابزاری است که در درگیری میان انسان‌ها به‌کار می‌رود؛ مانند شمشیر، کمان و نیز سلاح‌های امروزی. همچنین منظور از کشیدن سلاح در جرم محاربه، نمایش علنی آن است. در این حالت لزوماً نیازی نیست که مرتکب از سلاح استفاده کند و با آن شلیک کند؛ بلکه صرفِ علنی‌کردن آن کفایت می‌کند. پس شخصی که اسلحه‌به‌دست وارد محلی عمومی می‌شود و حتی بدون شلیک‌کردن مردم را می‌ترساند، محارب است.

 دادگاه رسیدگی به جرم محاربه

دادگاه صالح جهت رسیدگی به جرم محاربه

دادگاه و مرجع رسیدگی کننده به جرم محاربه دادسرا و دادگاه انقلاب است. دادگاه انقلاب مرجعی است که بموجب ماده ۳۰۴ قانون آیین دادرسی کیفری صلاحیت رسیدگی به جرایم امنیتی را برعهده دارد که جرایم ارائه شده به این دادگاه میتواند پراهمیت باشد. مانند جرم محاربه که مجازات آن  اعدام یا قطع عضو که با توجه به قانون باید دادگاه کیفری یک به آن رسیدگی کند.

دادگاه رسیدگی به جرم محاربه

مطلب مفیدی برای شما بود ؟ پس به اشتراک بگذارید برای دوستانتان

قاسم نجفی بابادی

2483 مطلب منتشر شده

درباره این مطلب نظر دهید !

محصولات پرفروش